Bagama't public school, karamihan ng mga mag-aaral ng Manila Science High School ay mula sa mga private elementary schools. Hindi ko alam kung nakasalalay ang trend na ito sa kaledad ng edukasyong public vs. private, sa tayog ng mga pangarap ng mga elementary students, sa antas ng pagkakabahagi ng mga oportunidad, o sa kung ano pa mang dahilan. Isa itong komplikadong diskusyon. Kabilang ako sa mga kakaunting produktong public.
Pero malinaw kong naalala ang naging papel ko sa mga kaklase ko sa kahabaan ng pagiging estudyante ko ng Masci: ako ang taga-kausap. Kapag kailangan ng kakausap sa guard para payagang lumabas sandali, kapag kailangan ng makikiusap sa janitor kapag may problema, kapag may ipapaayos sa technician, laging ako ang hinahabla. Noon, nakakabit sa akin ang konsepto ng taong marunong mangausap - marunong maki-lebel sa ibang tao.
Halos kasabay nito, ako rin ang laging pinapadala sa mga teacher kung may mga problema, manghihingi ng deadline extension, manghihingi ng free time, or kung ano pa man. Hindi nagtagal, pati ang ibang mga opisyal ng school tulad ng guidance counselor, department heads, at principal, sakin na rin pinapupuntahan kapag may mga kailangan ang section. Lalo't higit nasa star section ako palagi noon kung saan lalong mas daig sa bilang ang mga produktong public, nakakabit na talaga sa akin ang impresyon na kaya kong dalhin ang kahit anong usapan.
Iniisip ko kung anong nakita nila sa akin at laging ganun ang papel ko, at nagpapauto naman ako. Pero marahil may kinalaman yun sa lawak ng aking "bokabularyo" - ang kakayahang maghayag ng iisang konsepto sa iba't-ibang paraan depende sa kausap at konteksto. Naisip ko kung may limitasyon ang linguistic concept ng register - kung saan inaakma ng tao ang kanyang wika sa kausap at konteksto. Marahil minsan, hindi kayang iakma ng isang tao, sa pamamagitan ng register, ang kanyang wika sa isang partikular na sitwasyon, at marahil iniisip nilang mas mabisa ang register ko kaysa sa kanila.
Hanggang ngayong kolehiyo, ako ang taga-tawag sa waiter, taga-away sa konduktor na naniningil nang sobra, taga-kontrata sa taxi, taga-tanong ng mga direksyon sa mga tambay, at kung anu-ano pa. Iniisip ko nga kung nasa public schooling background ko ba yun, o nasa itsura na, kung paano napipili ng grupo kung sinong isusugo sa mundong labas.
No comments:
Post a Comment